20 maart 1949 moeten ze ergens in Orange Texas toch ook al zo'n beruchte Fais dodo hebben gehouden anders zou Marcia Ball zeker nooit door de New Orleans microbe zijn gebeten. Haar ouders zouden het geweten hebben en verhuisden met de kleine Marcia al dadelijk richting Louisiana waar ze op haar 5de begon piano te spelen en ze werd al meteen geinspireerd door Henry Roeland Byrd aka Professor Longhair. Al moest ze van haar ouders eerst school afmaken toch was Marcia volledig verloren voor de muziek en zou ze resoluut afstevenen naar haar eigen stijl.

Een mix van Zydeco, Boogie Woogie en Louisiana music zouden haar vanaf 1974 geen windeieren leggen. Al was haar muziekcarriere al vanaf de start onder de invloed van rock 'n roll. Voor dat ze solo ging was ze bekend als Freda and the Firdedogs, maar ze zou en moest solo gaan. Een rijkelijk gevulde carrière met hoogtepunten zoals Dreams Come True met Lou Ann Barton en Angela Strehli (1990) en natuurlijk het absolute hoogtepunt uit 1998 met Tracy Nelson en Irma Thomas waar ze het succesalbum 'Sing It' mee uitbracht. In 2001 stapte Marcia over van Rounder naar Alligator en nu in april 2008 werd reeds haar vijfde schijfje uitgebracht onder de vleugels van Stephen Bruton.

Zoals elke artist(e) uit Louisiana betaamd werkten aan de opname van Peace, Love & BBQ een ganse bus rasartisten mee maar bestaat haar uiteindelijk band uit Don Bennett/Bass, Thad Scott/sax, Corey Keller/drums, Mike Keller en Ian McLagan op de B3, al laat producer Stephen Bruton zich zowel electrisch als accoustic gelden op verschillende nummers.

In Party Town bezingt marcia het leven zoals het is in New Orleans, alsook op de 'titletrack' Peace, Love & BBQ. Met 8 nummers van de hand van Marcia zelf geeft de cd toch niet dat swingende zoals we het hadden verwacht. De samenwerking met Tracy Nelson levert wel met 'Where Do You Go' een mooie ballad op en in 'I'll Never be Free' krijgt ze de medewerking van voodoopriester Dr.John, maar het is wachten tot track 11 met 'Right Back In It' tot we de Ball te horen krijgen zoals ik ze graag heb, a Hot Tamale Marcia.

Geen swingende party maar toch een degelijk schijfje waardoor de cd misschien ook ietsje anders klinkt. Normaal zal het wel zijn zeker want bij mezelf is het soms ook niet elke dag sex and rock 'n roll meer maar verkies ik toch ook al eens de Peacefull BBQ. (Freddy)